De zondvloed

Het is  een van de kernpunten van het Logos Instituut “dat er een wereldwijde vloed is geweest die de hele toenmalige wereld vernietigde”. Voor jonge-aarde-creationisten is de zondvloed de sleutel tot het verstaan van de geologische geschiedenis.

 

Geologische kolom zonder tijdsaanduiding

Dit betekent dat het vinden van de zondvloed in de aardlagen een eerste en fundamentele vraag is voor creationisten. Opmerkelijk genoeg bestaat eronder creationisten geen overeenstemming over waar de zondvloed in de aardlagen gelocaliseerd moet worden. De creationist Jan van Meerten geeft op de website Logos vier modellen voor plaatsing van de zondvloed (https://logos.nl/waggelden-er-pinguins-rond-leefomgeving-dinosauriers/ ).  Twee daarvan zijn het bekendst:

1 Het model van Wise-Wood-Whitmore-Garner

Dit model plaatst de zondvloedgrens min of meer gelijk met de Krijt-Tertiair-grens. Krijtafzettingen zijn dan nog van vóór de zondvloed, Tertiairafzettingen zijn dan van ná de zondvloed.

2 Het model van Whitcomb-Morris-Holt-Oard

Dit model plaatst de zondvloedgrens hoog in de geologische kolom, veelal tussen het Plioceen en Pleistoceen. Sommigen zijn van mening dat de grens nog hoger moet liggen. Alles wat zich onder het Plioceen bevindt is zondvloedafzetting.

 

Op de Amerikaanse webstie creation.com bespreekt de creationist Shaun Doyle het doorlopende meningsverschil tussen creationisten over de plaatsing van de zondvloed in https://creation.com/disagreements-on-the-post-flood-boundary . De mogelijkheden die besproken worden staan in de volgende figuur:

 

Suggesties voor het einde van de zondvloed: de grens tussen Krijt en Tertiair (Cretaceous-Paleogene K-Pg),  de Plioceen=-Pleistoceen grens (Neogene-Quaternary Ng-Q).

Shaun Doyle geeft eerst de grote bezwaren die ingebracht zijn tegen de Krijt / Tertiair grens: hele grote bezwaren die niet door de creationisten die deze grens voorstaan weerlegd zijn. De Plioceen-Pleisteoceen grens dan? Ook hele grote bezwaren tegen,van andere creationisten, ook niet weerlegd. Een variabelel grens dan, het einde van de zondvloed is op de ene plaats ergens in het Mioceen en op een andere plaats in het Pleistoceen? Ook grote bezwaren.

Dan wordt wat Shaun Doyle schrijft interessant:

“So, where does that leave us? It leaves us with good geological reason to doubt a K-Pg post-Flood boundary, good paleontological reason to doubt a globally synchronous post-Flood boundary that can be correlated with standard geologic column categories within the Cenozoic, and a lot of work to make the variable boundary proposal viable. It seems to me that this means we don’t have a good proposal, right now.”

Maar dan schrjft Shaun Doyle:

“But here’s the ‘rubber hits the road’ question: is this a cause for doubting biblical creation? Not at all.”

“Plus, our warrant for believing in biblical creation doesn’t rest on resolving this debate. Rather, it rests on what the Bible says about creation and the history of nature”.

 

Al met al, er is geen aanwijsbare zondvloed in de geologische lagen, geen creationistisch model werkt. De ene groep jonge-aarde-creationisten falsificeert het zondvloedmodel van de tweede groep, en de tweede groep jonge-aarde-creationisten falsificeert het zondvloedmodel van de eerste groep. Maar dat telt niet: totale falsificatie van de zondvloed is verboden – al volgt het wel uit de door Shaun Doyle besproken argumenten. Verboden, want de zondvloed komt uit de Schrift.

De creationist Lucien Tuinstra schreef op de Logos website (25 mei 2021): “Wie beslist of iets waarover wordt gedebatteerd wetenschappelijk is of niet? Wij beargumenteren dat een wetenschappelijke stelling falsifieerbaar moet zijn” OK: jonge-aarde-creationisme is geen wetenschap, want het bestaan van de zondvloed is niet aan falsificatie onderworpen. ( citaat uit https://logos.nl/is-een-open-gesprek-tussen-atheisten-en-christenen-mogelijk/ )